โรคฝีดาษลิง หรือไข้ทรพิษลิง

โรคฝีดาษลิง หรือไข้ทรพิษลิง ( Monnkeypox ) เป็นโรคที่ใกล้เคียงกับอีสุกอีใส หรือไข้ทรพิษ แต่มีความรุนแรงน้อยกว่า เกิดจากเชื้อไวรัสที่อยู่ในสัตว์ตระกูลลิง และฟันแทะ เช่น หนู กระแต กระรอก โดยมีการค้นพบโรคนี้ครั้งแรกในลิง จึงเรียกว่าฝีดาษลิงนั่นเอง

อาการที่ควรเฝ้าระวัง

โรคฝีดาษลิง จะใช้ระยะเวลาฟักตัวหลังจากได้รับเชื้อแล้วประมาณ 7-14 วัน ผู้ที่ติดเชื้อจะมีอาการ

• ปวดหัว มีไข้ อ่อนเพลีย ปวดเมื่อยตามร่างกาย

• ต่อมน้ำเหลืองโตทั่วร่างกาย เช่น คอ ไหปลาร้า ข้อศอก รักแร้ ซึ่งอาการต่อมน้ำเหลืองโตจะแตกต่างจากโรคไข้อีสุกอีใส

• หลังจากมีไข้ประมาณ 3 วัน จะเข้าสู่ช่วงออกผื่น ผื่นของโรคฝีดาษลิงจะใช้เวลานานประมาณ 2-4 สัปดาห์ ลักษณะของผื่นจะเริ่มจากจุดแดงๆ จากนั้นจะกลายเป็นตุ่มน้ำใสๆ จากนั้นกลายเป็นตุ่มหนอง และตกสะเก็ดในเวลาต่อมา หากผื่นเริ่มตกสะเก็ดจะถือว่าพ้นจากระยะแพร่เชื้อ

วิธีป้องกัน ฝีดาษลิง

• ฉีดวัคซีนป้องกันไข้ทรพิษ

• สวมหน้ากากทุกครั้งเมื่ออยู่ในพื้นที่แออัด หรือพื้นที่เสี่ยง เพื่อป้องการแพร่เชื้อผ่านละอองฝอยขนาดใหญ่

• หมั่นล้างมือด้วยเจลแอลกอออล์หรือสบู่หลังจากสัมผัสสิ่งของต่างๆหรือสัตว์เลี้ยง

• หลีกเลี่ยงการสัมผัสผู้ป่วยติดเชื้อ หรือผู้สงสัยที่มีความเสี่ยงติดเชื้อ

• ไม่สัมผัสตุ่ม หนอง ของผู้ที่เสี่ยงติดเชื้อ